اعتقادی به یواشکی دوست داشتن ندارم. دوستت دارم! تو را باید دوست داشت. علنی، بین انظار عمومی تا همه تو را در کنار من بشناسند..

جان دلم! دوست داشتنم صدای بلندی دارد. می‌دانی چیست؟ دوست داشتنت در خفا به من نمی‌چسبد. فکر کن کسی را دوست داشته باشی اما جرات نکنی بغلش مچاله شوی، بترسی از بوسیدنش، حسرت زل زدن در چشم هایش بماند بر دلت، اصلا نمی‌شود هر طور حساب می‌کنم جور درنمی‌آید دوست داشتن یواشکی ات‌..

من تو را به اندازه همه آن‌هایی که یواشکی کسی را می‌خواهند، علنی دوست دارم..

 

 

وگر خطاست مرا از خطا ابایی نیست ...!