نشود فاش کسی، آنچه میان من و تست
تا اشارات نظر، نامه رسان من و تست

گوش کن با لب خاموش سخن میگویم
پاسخم گو به نگاهی که زبان من و تست

روزگاری شد و کس مرد ره عشق ندید
حالیا چشم جهانی نگران من و تست

گرچه در خلوت راز دل ما کس نرسید
همه جا زمزمه عشق نهان من و توست

گو بهار دل و جان باش و خزان باش ، ار نه
ای بسا باغ و بهاران که خزان من و تست

این همه قصه فردوس و تمنای بهشت
گفتگویی و خیالی ز جهان من و تست

نقش ما گو ننگارند به دیباچه عقل
هرکجا نامه عشق است نشان من و تست

سایه ز آتشکده ماست فروغ مه و مهر
وه ازین آتش روشن که به جان من و تست
پاسخ: ***   نفس نفس به هواي تو خو گرفته دلم***  

غزل ترانه ی چشم توكو؟ گرفته دلم***  

هنوز واهمه دارم زخاطرت بروم***

بگوكه درتب وتابي بگو گرفته دلم***  

قدم  قدم  بكشانم  به خلوتت و ببين***

كه جزتو ازهمه ی شهر روگرفته دلم***  

كسي كه سهم مرا ازتو وزمانه ربود***

صريح وساده بگويم ازاو گرفته دلم***  

نه رنگ جنگل ودريا ،نه آسمان نه عسل***

فقط به قهوه ی چشم توخو گرفته دلم***