,بعضی ها؛
شبیه عطر بهارنارنجی هستند در کوچه پس کوچه های پیچ در پیچ دلت،
نفس میکشی...
آنقدر عمیق؛ که عطر بودنشان را تا آخرین ثانیه ی عمرت؛ در ریه هات ذخیره کنی...

بعضی ها؛
شبیه ماهی قرمز کوچکی هستند که افتاده اند در تنگ بلورین روزگارت؛
جانت را با جان و دل در هوایشان؛ تازه میکنی...

بعضی ها؛....

بعضی ها؛
آرامش مطلقند؛
لبخندشان...
تلالو برق چشمانشان؛
صدای آرامشان...
اصلِ کار، تپش قلبشان...
انگار که یک دنیا آرامش را به رگ و ریشه ات تزریق میکند ...

و آنقدر عزیزند؛
آن قدر بکرند؛
که دلت نمی آید حتی یک انگشتت هم بخورد بهشان...
میترسی تمام شوند و تو بمانی و یک دنیا حسرت...

بعضی ها؛
بودنشان...
همین ساده بودنشان...
همین نفس کشیدنشان؛
یک عالمه لبخند می نشاند روی گوشه لبمان...

اصلا خدا جان؛
در خلقت بعضی ها؛ سنگ تمام گذاشته ای ...

سایه شان کم نشود از روزگارمان
و من چقدر دوست دارم اين بعضي هارا... متشکرم که هستی.
پاسخ: کلماتت قوتم هست و نفست نوشیدنی ام. تو برای من همه چیز هستی!     این بعضی ها بی تو هیچند!     این بعضی ها تمام بودنشان ،هرچه هست از وجود توست.     بهار نارنج عطرش را وابسته به درختی است که پناهش داده ؛   ماهی قرمز کوچک نفسش به هوایی بنداست که تو یی وگرنه چگونه می تواند در تنگ دلت بازی کند؟! ...نازنینم ،آنقدر  درعشق تو گم گشته ام که پیدا نیستم نه شرابی خورده ام نه جام می، بی تو من دریافته ام غباری بیش نیستم .من بهشتم را ساخته ام باخم ابروی تو ،گر نباشی مهربان ،من سایه ای بیش نیستم! فدای مهربانی هایت مهربانم ؛ خوشحالم که هستی  و دوستت دارم.