به تو که می اندیشم..
می گویند بالاتر از سیاهی رنگی نیست
اما هست!
بالا تر از سیاهی رنگ نبودن توست
که ماههاست به زندگیم پاشیده شده
ای ناز پرورده ی شعرهایم
به تو که می اندیشم
نثرهایم شعر می شوند
نامت را که می برم
کلمه ها جان می گیرند
و به پرواز در می آیند
صدای نفسهای تو
موسیقی موجیست پیوسته و نرم
که تاب و قرارم را به یغما می برد
و صدای نفسهای من
طنین پیچش نیلوفری خواهش هاست
برای آویختن به سترون بازوانت . . .
نظرات شما عزیزان:
e 
ساعت10:03---13 آذر 1394
کاش میشد بی کسی را چاره کرد دفتردلواپسی راپاره کرد یک سحر زلف تورا در خواب خوش با نوازشهای باران شانه کرد درپس دیداراین شهر عجیب درکنارت عاشقانه خانه کرد کاش میشد دست در دست توداد دیده بااهل جهان بیگانه کرد
آمار
وب سایت: