یادهای تو..
می سوزم و عطر یادهای تو را می دهم
عطربال پرنده ای تازه سال
که به اشتیاق قوس قزح پر گرفت
و به خانۀ خود برنگشت.
یادهای تو دریاست
و من نهنگ گمشده ای
که در پی قویی
در جویی غرق شد!
یادهای تو بارانی سرکش است
که به اشتیاق دهانم مست می کند
و سر
به شیشۀ آسمان می کوبد،
صبحی ژاله بار است
که می بارد بر من
بیدارم می کند
چشم گشوده به من
صبح به خیر می گوید.
نظرات شما عزیزان:
آمار
وب سایت: