بر سابقه ی شاعری من سببی تو

با لیلی و شیرین به خدا هم نسبی تو

شیرینی لب ها و سیاهی دو چشمت

شد شاهد این مسئله ، به به! رطبی تو

قدت بلند است و رخت ماه نشان است

نقاشی بی نقص ز مهتاب و شبی تو

ممنوعه و سرخ است، وَ حوا شده ام باز

تقصیر دلم چیست که گیلاس لبی تو

بیمار نگاهت شده ام روی مگردان

انگار در این شهر تو صاحب مطبی ، تو

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: