تو که خود ناب ترین شعر دل انگیز منی
چه نویسم که ز شرمش قلمم خم نشود

چه سرایم که شود لایق وصفت ای گل
وصف رویت به دو صد شعر فراهم نشود

دردهایی که در این سینه تلمبار شده
جز به یک گوشه ی چشمان تو مرهم نشود

این دلی را که شده سرکش و جولان دارد
تا تو فرمان ندهی عاقل و آدم نشود

این تن خسته در آغوش تو جان می گیرد
جز به آغوش تو این تب زده محرم نشود

به وصال تو رسیدن شده اندیشه ی من
دست من گیر که آمال دلم "غم" نشود.
پاسخ:

دهخدا تجربه ی عشق ندارد ور نه  

  معنی "مرگ" و "جدایی" به یقین هر دو یکی ست

فدات بشم نازنینم

خیلی بی تابتم

خیلی دلتنگتم

دلم آروم و قرار نداره

نفس کشیدن بی تو برام سخته

هرچند به امید دیدنت صبر میکنم

قلبم طاقت دوریت رو نداره عزیزم

کاش خدا به داد دل ما برسه

دوستت دارم نازنینم بی نهایت

همیشه لحظه شمار دیدنتم...

از دور می بوسمت

اما این بوسه ها 

بی واسطه گیرا ترند!