«من با تو باشم کاش» تصویرش قشنگ است
ایــن فکرهـای خـــام ، تاثیـــرش قشنگ است

ای کاش ، من خــواب خودم می دیدم امــــا
با چشم های تو ، که تعبیرش قشنگ است

تقدیــــرهای شـــــــوم و بد اینجــــا زیادند
آنکس که سهم توست تقدیرش قشنگ است

لبخند هرچنـــد از لبان تـــــوست ، امـــا
در پیکر من موج و تکثیرش قشنگ است!

وقتی که من مردم ، مقصر هم کــه باشی
بنویس! چشمان تو تقصیرش قشنگ است

شلیک هـــا وقتـــــی کــــه از سمت تـــــو باشند
هم ماشه ، هم هفت تیر ، هم تیرش قشنگ است

لبهـــات آیـــات خداونـــــد کریــــم اند!
این کفر زیبا ! با تو تفسیرش قشنگ است

از حد گذشته کفر هایم! ... چاره ای نیست
اینجـــا تمام کفـــر و تکفیرش قشنگ است!
پاسخ:

پیش می آید اینچنین بی پروا بی مقدمه 

دست بر کمرِعشق بگذارم وُ

از میانه های شب، با تو هم آغوش شوم

پیش می آید اینچنین زخم خورده،

خودم را بیابم وُ روح مجروحم را

به دست و تن گرم تو بسپارم

پیش می آید چشم بسته

از تردد بی رحم خیابان بگذرم وُ

با تو به تماشای دستان خالی مرگ بنشینم

پیش می آید من شعری ننویسم،

هرگز اما نمی شود با تو باشم وُ

شاعرانگی هایم را از یاد ببرم.