حال من خوب است اما با تو بهتر می‌شوم‌

آخ‌... تا می‌بینمت یک جور دیگر می‌شوم‌

با تو حس شعر در من بیشتر گل می‌کند

یاسم و باران که می‌بارد معطر می‌شوم‌

در لباس آبی از من بیشتر دل می‌بری‌

آسمان وقتی که می‌پوشی کبوتر می‌شوم‌

آنقَدَرها مرد هستم تا بمانم پای تو

می‌توانم مایه‌ی ـ گهگاه‌ـ دلگرمی شوم‌

میل‌، میل توست‌، امّا بی تو باور کن که من‌

در هجوم بادهای سخت‌، پرپر می‌شوم
پاسخ:

چقدر چشم‌هام را ببندم

و حضور دست‌هایت را بر تنم نقاشي کنم؟

مي‌ترسم آقاي من !

مي‌ترسم دست‌هایم

از دلتنگيت بميرد.

چقدر بي تو از خواب بپرم

شيشه‌ي آب را سر بکشم

و چيزي از پنجره بپرسم ؟

خواب مرا نمي‌برد

مي‌آورَد تو را مي‌آورَد

بي آنکه باشي.

حالا تو در کنارم نیستی

و حسرت سير نگاه کردنت

در دلم بيدار شده

. مي‌داني

هميشه در یادم

تو را مرور میکنم

تو را سير می بویم

و می بوسم.

وقتي به تو فکر مي‌کنم

سال من نو مي‌شود

توپ در مي‌کنند توي قلبم

و ماهي قرمز تنگ بلور

پشتک مي‌زند براي خنده‌هات.

ببين!

دلتنگيت را ببين توي بغلم !...

باهاش چکار کنم؟

آقای من!

من به دنبال دست‌هایت مي‌گردم

در دستانم.

جوري عاشقي مي‌کنم

در آغوشت

که هردو شعله‌ور شويم

مثل خورشيد

و مي‌چرخم دور کهکشاني که

دست‌هاي تو

سامانش مي‌دهد....